Zoran Radmilović, jedan od najboljih i najvoljenijih srpskih glumaca, kao i jedan od najvećih komičara sa ovih prostora, rođen je na današnji dan, 11. maja 1933. godine u Zaječaru.
Zoranov otac Momčilo je bio sudija, a majka Ljubica domaćica. Imao je i mlađu sestru Miru. Njegov deda Rihard Lang je bio Nemac koji je u Srbiju došao da gradi železnicu. Tada se zaljubio u Stevku, prešao u pravoslavlje i uzeo ime Radmilo.
Zoran je završio gimnaziju u Zaječaru i bio je član dramske sekcije koju je vodio Milan Srdoč. Kada se preselio u Beograd, nastavio je da se bavi glumom. Igrao je kod prve srpske pozorišne i filmske režiserke Soje Jovanović u KUD „Ivo Lola Ribar“.
Na Akademiji za pozorište, film, radio i televiziju diplomirao je 1963. godine u klasi profesora Mate Miloševića. Od 1962. do 1968. godine Zoran je bio član Beogradskog dramskog pozorišta, a 1968. godine je postao stalni član Ateljea 212 i u njemu je nastupao do smrti. Već 1964. godine mu je dodeljena glavna uloga u pozorišnoj predstavi „Kralj Ibi“ koja se smatra njegovom „ulogom života“. Tada je do izražaja došla Zoranova glumačka nadarenost i smisao za komiku. Igrao ju je do 1978. godine.
Komad „Radovan III“ je odigrao 299 puta. Ova uloga mu je donela titulu Kralja humora i improvizacije. Kritika ju je u početku negativno ocenila, ali vremenom je postala kultna.
Na filmu je debitovao 1962. godine (Čudna devojka, Jovana Živanovića) i odigrao oko dvadeset uloga. Glavne je ostvario u filmovima Glineni golub,Ram za sliku moje drage , Pogled u noć , Paviljon , Srećna porodica.
Svoju poslednju 299. predstavu „Radovan III” je održao 9. juna 1985. godine uz velike bolove, ali opet uz njegovu veliku želju predstava je održana do kraja. Preminuo je 21. jula 1985. godine u 53. godini života Кremiran je, a njegova urna se nalazi u Aleji zaslužnih građana na Novom Groblju u Beogradu.
Kada je 1992.godine doneta odluka da se u Zaječaru organizuju “Dani Zorana Radmilovića” ispravljena je nepravda prema još jednom Zaječarcu prema kome se njegov grad dugo nije odnosio kako treba. Ulica u kojoj se nalazi Radmilovićeva rodna kuća dobila je njegovo ime, pozorište takođe, a pre desetak godina u blizini Pozorišta, kod gradske biblioteke podignut mu je doličan spomenik. Prošle godine, na njegov rođendan , u foajeu pozorišta otkrivena je bista Zorana Radmilovića, rad vajara Svetozara Mirkova.